تفاوت سیستم‌های تحت وب On-Premises و سیستم‌های ابری چیست؟

در دنیای فناوری اطلاعات، انتخاب بین سیستم‌های تحت وب On-Premises و سیستم‌های ابری یکی از تصمیمات استراتژیک و حیاتی برای سازمان‌ها به شمار می‌آید. هر کدام از این مدل‌ها دارای ویژگی‌ها، مزایا و چالش‌های خاص خود هستند که تأثیر مستقیم بر کارایی، امنیت، هزینه و انعطاف‌پذیری سازمان‌ها دارند. سیستم‌های On-Premises با ارائه کنترل کامل بر زیرساخت‌ها و داده‌ها، نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه قابل توجه و تیم‌های فناوری اطلاعات داخلی برای مدیریت و نگهداری هستند. در مقابل، سیستم‌های ابری با دسترسی آسان از طریق اینترنت و کاهش نیاز به هزینه‌های اولیه و منابع داخلی، انعطاف‌پذیری بیشتری ارائه می‌دهند و به سازمان‌ها امکان می‌دهند تا به سرعت و به‌صرفه با تغییرات و نیازهای کسب‌وکار خود سازگار شوند. این تفاوت‌های کلیدی، سازمان‌ها را بر آن می‌دارد تا با دقت و بررسی دقیق نیازهای خود، مناسب‌ترین گزینه را انتخاب کنند.

نرم افزار On-Premise چیست؟

نرم‌افزار On-Premise نرم‌افزاری است که بر روی سرورها و سیستم‌های محلی یک سازمان نصب و اجرا می‌شود. برخلاف نرم‌افزارهای ابری که از طریق اینترنت قابل دسترسی هستند، نرم‌افزار On-Premise نیازمند خرید و نصب فیزیکی بر روی زیرساخت‌های داخلی سازمان است. این نوع نرم‌افزار به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا کنترل کاملی بر داده‌ها، امنیت و مدیریت سیستم‌های خود داشته باشند. با این حال، هزینه‌های اولیه برای خرید سخت‌افزار، نرم‌افزار و همچنین نیاز به تیم‌های تخصصی فناوری اطلاعات برای نگهداری و پشتیبانی از این سیستم‌ها، از جمله چالش‌های استفاده از نرم‌افزار On-Premise محسوب می‌شود.

بیشتر بدانید: آشنایی با ابزارهای نظارت بر سرور

نرم افزار ابری چیست؟

نرم‌افزار ابری (Cloud Software) نرم‌افزاری است که بر روی سرورهای ارائه‌دهندگان خدمات ابری نصب و اجرا می‌شود و از طریق اینترنت به کاربران ارائه می‌گردد. کاربران می‌توانند بدون نیاز به نصب فیزیکی نرم‌افزار بر روی سیستم‌های محلی خود، به این نرم‌افزارها دسترسی پیدا کنند و از آن‌ها استفاده کنند. نرم‌افزارهای ابری معمولاً به صورت خدمات اشتراکی ارائه می‌شوند، به این معنا که کاربران بر اساس نیاز و مصرف خود هزینه می‌پردازند. این مدل باعث می‌شود که سازمان‌ها بتوانند به راحتی و بدون نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه زیاد از خدمات پیشرفته نرم‌افزاری بهره‌مند شوند.

یکی از بزرگ‌ترین مزایای نرم‌افزار ابری انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری بالای آن است. سازمان‌ها می‌توانند به سرعت منابع مورد نیاز خود را افزایش یا کاهش دهند و به این ترتیب با تغییرات سریع بازار و نیازهای کسب‌وکار خود هماهنگ شوند. همچنین، به‌روزرسانی‌ها و نگهداری نرم‌افزارهای ابری بر عهده ارائه‌دهندگان خدمات ابری است، که این امر باعث کاهش نیاز به تیم‌های داخلی فناوری اطلاعات و کاهش هزینه‌های عملیاتی می‌شود. با این حال، نگرانی‌هایی مانند امنیت داده‌ها و وابستگی به اینترنت نیز از جمله چالش‌های استفاده از نرم‌افزارهای ابری محسوب می‌شوند.

پیشنهاد مطالعه: آشنایی با ابزارهای تحلیل شبکه

تفاوت سیستم‌های تحت وب On-Premises و سیستم‌های ابری چیست؟

تفاوت‌های اصلی بین سیستم‌های تحت وب On-Premises و سیستم‌های ابری در چندین جنبه کلیدی مشاهده می‌شود:

1. محل استقرار و مدیریت: در سیستم‌های On-Premises، نرم‌افزارها و داده‌ها بر روی سرورها و زیرساخت‌های محلی سازمان نصب و مدیریت می‌شوند. این امر نیازمند تیم‌های فناوری اطلاعات داخلی برای نصب، نگهداری و پشتیبانی است. در مقابل، سیستم‌های ابری به وسیله ارائه‌دهندگان خدمات ابری میزبانی و مدیریت می‌شوند و کاربران از طریق اینترنت به آن‌ها دسترسی دارند. این به معنای کاهش نیاز به تیم‌های فناوری اطلاعات داخلی برای نگهداری و مدیریت زیرساخت‌ها است.

2. هزینه‌ها: سیستم‌های On-Premises نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه بالا برای خرید سخت‌افزار و نرم‌افزار، به همراه هزینه‌های جاری برای نگهداری و ارتقاء زیرساخت‌ها هستند. از سوی دیگر، سیستم‌های ابری به مدل‌های اشتراکی و پرداخت به‌ازای‌مصرف متکی هستند که می‌تواند هزینه‌های اولیه را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و انعطاف‌پذیری مالی بیشتری برای سازمان‌ها فراهم کند.

3. مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری: سیستم‌های ابری معمولاً از مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردارند. سازمان‌ها می‌توانند به سرعت منابع خود را افزایش یا کاهش دهند تا با نیازهای متغیر کسب‌وکار هماهنگ شوند. در مقابل، در سیستم‌های On-Premises، افزایش منابع نیازمند خرید و نصب سخت‌افزار جدید است که می‌تواند زمان‌بر و هزینه‌بر باشد.

4. دسترسی و امنیت: سیستم‌های ابری امکان دسترسی آسان از هر مکان و با هر دستگاهی را فراهم می‌کنند، که برای کارکنان راه دور و تیم‌های توزیع‌شده مزیت بزرگی است. با این حال، امنیت داده‌ها در این سیستم‌ها ممکن است چالش‌برانگیزتر باشد، زیرا داده‌ها در سرورهای خارجی ذخیره می‌شوند. در سیستم‌های On-Premises، داده‌ها در محل سازمان نگهداری می‌شوند که می‌تواند کنترل بیشتری بر امنیت داده‌ها ایجاد کند، اما همچنان نیاز به تدابیر امنیتی قوی دارد.

اگر به دنبال خرید تجهیزات سرور هستید با مشاورین ما تماس بگیرید تا ضمن ارائه بهترین پیشنهادات سفارش مد نظر خود را نهایی کنید.

مزایا و معایب نرم‌افزارهای ابری

نرم‌افزارهای ابری مزایا و معایب خاص خود را دارند که در زیر به آن‌ها اشاره شده است:

مزایا:

1. هزینه‌های کمتر: استفاده از نرم‌افزارهای ابری معمولاً هزینه‌های اولیه کمتری نسبت به نرم‌افزارهای On-Premises دارد، زیرا نیازی به خرید سخت‌افزار و نرم‌افزارهای گران‌قیمت و همچنین نگهداری آن‌ها نیست. پرداخت‌ها معمولاً به صورت اشتراکی و بر اساس میزان استفاده انجام می‌شود.

2. مقیاس‌پذیری: نرم‌افزارهای ابری به راحتی مقیاس‌پذیر هستند و سازمان‌ها می‌توانند بر اساس نیاز خود منابع را افزایش یا کاهش دهند. این انعطاف‌پذیری به ویژه برای کسب‌وکارهایی که نیازهای متغیر دارند بسیار مفید است.

3. دسترسی آسان: با استفاده از نرم‌افزارهای ابری، کاربران می‌توانند از هر مکان و با هر دستگاهی که به اینترنت متصل است به نرم‌افزارها و داده‌های خود دسترسی پیدا کنند. این ویژگی برای کارکنان راه دور و تیم‌های توزیع‌شده بسیار مهم است.

4. به‌روزرسانی و نگهداری: ارائه‌دهندگان خدمات ابری مسئولیت به‌روزرسانی و نگهداری نرم‌افزارها را بر عهده دارند، بنابراین سازمان‌ها نیازی به نگرانی در مورد اعمال به‌روزرسانی‌ها و مدیریت پچ‌ها ندارند.

معایب:

1. امنیت داده‌ها: یکی از نگرانی‌های اصلی در مورد نرم‌افزارهای ابری، امنیت داده‌ها است. سازمان‌ها باید اطمینان حاصل کنند که ارائه‌دهندگان خدمات ابری از استانداردهای امنیتی قوی پیروی می‌کنند تا داده‌های حساس به خطر نیفتند.

2. وابستگی به اینترنت: دسترسی به نرم‌افزارهای ابری به اتصال پایدار اینترنت بستگی دارد. در صورت قطعی اینترنت یا مشکلات ارتباطی، دسترسی به نرم‌افزارها و داده‌ها مختل می‌شود.

3. کنترل کمتر: در نرم‌افزارهای ابری، کنترل کمتری بر زیرساخت‌ها و داده‌ها وجود دارد، زیرا همه چیز در اختیار ارائه‌دهنده خدمات ابری است. این موضوع ممکن است برای برخی سازمان‌ها که نیاز به کنترل کامل بر داده‌ها و زیرساخت‌های خود دارند، مشکل‌ساز باشد.

4. هزینه‌های جاری: با اینکه هزینه‌های اولیه نرم‌افزارهای ابری پایین است، هزینه‌های جاری مربوط به اشتراک ماهیانه یا سالیانه می‌تواند در بلندمدت قابل توجه باشد، به ویژه اگر استفاده سازمان افزایش یابد.

این مزایا و معایب نشان می‌دهند که انتخاب بین نرم‌افزارهای ابری و On-Premises باید با دقت و با توجه به نیازها و شرایط خاص هر سازمان انجام شود.

بیشتر بدانید: cidr چیست

مزایا و معایب نرم‌افزارهای On-Premises

نرم‌افزارهای On-Premises نیز دارای مزایا و معایب خاص خود هستند که در زیر به آن‌ها اشاره شده است:

مزایا:

1. کنترل کامل: سازمان‌ها کنترل کامل بر نرم‌افزارها، داده‌ها و زیرساخت‌های خود دارند. این کنترل شامل مدیریت امنیت، تنظیمات سیستم و نحوه استفاده از داده‌ها می‌شود.

2. امنیت داده‌ها: از آنجا که داده‌ها در محل سازمان نگهداری می‌شوند، خطرات امنیتی مربوط به انتقال داده‌ها به سرورهای خارجی کاهش می‌یابد. سازمان‌ها می‌توانند از استانداردهای امنیتی خود پیروی کنند و مطمئن باشند که داده‌های حساس در محل امنی قرار دارند.

3. سفارشی‌سازی: نرم‌افزارهای On-Premises معمولاً امکان سفارشی‌سازی بیشتری را ارائه می‌دهند. سازمان‌ها می‌توانند نرم‌افزار را بر اساس نیازهای خاص خود تنظیم کنند و تغییرات لازم را اعمال کنند.

4. استقلال از اینترنت: برخلاف نرم‌افزارهای ابری، نرم‌افزارهای On-Premises برای عملکرد به اتصال اینترنت وابسته نیستند. این امر به خصوص در مناطقی با اتصال اینترنت ضعیف یا ناپایدار مزیت بزرگی محسوب می‌شود.

معایب:

1. هزینه‌های اولیه بالا: نصب و راه‌اندازی نرم‌افزارهای On-Premises نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه قابل توجهی برای خرید سخت‌افزار، نرم‌افزار و تجهیزات شبکه است. همچنین، هزینه‌های نگهداری و پشتیبانی مداوم نیز وجود دارد.

2. نیاز به تیم‌های فناوری اطلاعات: نگهداری و مدیریت نرم‌افزارهای On-Premises نیازمند تیم‌های متخصص فناوری اطلاعات است. این تیم‌ها مسئول نصب، پشتیبانی، به‌روزرسانی و رفع مشکلات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری هستند.

3. مقیاس‌پذیری محدود: افزایش ظرفیت و منابع در سیستم‌های On-Premises معمولاً نیازمند خرید و نصب سخت‌افزار اضافی است که زمان‌بر و هزینه‌بر است. این مسئله می‌تواند توانایی سازمان برای پاسخگویی به نیازهای متغیر را محدود کند.

4. به‌روزرسانی و نگهداری: سازمان‌ها باید خود مسئولیت به‌روزرسانی و اعمال پچ‌های امنیتی را بر عهده بگیرند. عدم به‌روزرسانی به موقع می‌تواند به مشکلات امنیتی و عملکردی منجر شود.

با در نظر گرفتن این مزایا و معایب، انتخاب بین نرم‌افزارهای On-Premises و ابری باید بر اساس نیازها، منابع و استراتژی‌های سازمان انجام شود.

سایر تفاوت های سیستم‌های تحت وب On-Premises و سیستم‌های ابری

مکان

اولین و احتمالاً بارزترین تفاوت بین سرور پیش فرض و سرور ابری محل فیزیکی خود سرور است. یک سرور پیش فرض از نظر فیزیکی در جایی در محل کسب و کار صاحب آن واقع شده است. مدیران فناوری اطلاعات خود شرکت ، سرپرستان سیستم یا ارائه دهندگان خدمات شخص ثالث استخدام شده همیشه به سخت افزار فیزیکی دسترسی خواهند داشت. داشتن این نوع دسترسی به سرور به معنی کنترل کامل مواردی مانند نصب ، نگهداری و نگهداری مداوم و همچنین امکان سرویس دهی به هر یک از اجزای سخت افزاری مانند CPU ، حافظه (Ram) و هارد دیسک ها است.

از طرف دیگر ، سرورهای ابری از نظر فیزیکی در مراکز داده بزرگی قرار دارند که به طور انحصاری توسط ارائه دهنده خدمات ابری متعلق به آنها است ، اداره و سرویس می شوند. در حالی که مطمئناً نمونه هایی از شرکت های بسیار بزرگ با منابع فوق العاده بالا وجود دارد که توانسته اند قراردادهای ویژه ای را با ارائه دهنده خدمات ابری خاص منعقد کنند (فکر کنید Netflix و AWS) ، به احتمال زیاد هیچکس از شرکت شما هرگز دسترسی فیزیکی به سخت افزار واقعی که داده ها یا وب سایت شما در ابر میزبانی می شود. با در نظر گرفتن این نکته ، جایی که سرور فیزیکی شما واقع است فقط به مکان مزارع سرور که توسط ارائه دهنده ابر شما اداره می شود بستگی دارد.

گزینه های پیکربندی

هنگامی که یک سرور فیزیکی خریداری می شود ، صرف نظر از اینکه از سازنده تجهیزات اصلی (OEM) مانند Dell یا HP جدید خریداری شده یا از نمایندگی مجاز مانند SourceTech Systems تعمیر شده است ، خریدار می تواند پیکربندی سخت افزار سرور را کاملاً سفارشی کند. مشخصات دقیق مورد نیاز او از فرم-فاکتور ، که می تواند یک برج سنتی شبیه رایانه یا قفسه ای با قابلیت جمع شدن بیشتر باشد ، تا داخلی مانند CPU (شامل سرعت و هسته) ، حافظه (Ram) و هارد دیسک (HDD & SSD)-شما می تواند سرور فیزیکی شما را با مشخصات دقیق مورد نیاز برای راه اندازی کسب و کار شما بسازد.

وقتی در سرور سرور می سازید ، آنچه در واقع انجام می دهید ایجاد نمونه ای از سرور خصوصی مجازی (VPS) است. VPS به شرکت هایی مانند آمازون و مایکروسافت اجازه می دهد تا یک سرور را با استفاده از نرم افزار مجازی سازی تقسیم کنند (تقسیم کنند) ، که به ده ها شرکت مجزا و بالقوه غیرمرتبط اجازه می دهد همه از سرور فیزیکی یکسانی به طور همزمان استفاده کنند. مجازی سازی مورد نیاز برای اجرای این موارد VPS بر اساس نرم افزار پیچیده ای ساخته شده است که اغلب اختصاصی ارائه دهنده ابر خاص است. اگرچه عادی نیست ، اما بسیاری از ارائه دهندگان ابر اکنون اختصاصی را ارائه می دهندسرورهای خصوصی مجازی که از نظر سرورهای خصوصی مجازی استاندارد با سایر شرکت ها به اشتراک گذاشته نمی شوند. با این وجود ، سرورهای اختصاصی اغلب بسیار گرانتر از سرورهای مجازی با پیکربندی مشابه هستند.

بیشتر بدانید: تفاوت fdd و tdd

نصب و نگهداری

همه سرورها باید به صورت فیزیکی تنظیم شوند و قبل از اینکه بتوانند به هدفی مانند میزبانی وب سایت یا ذخیره داده ها خدمت کنند ، باید به صورت دیجیتالی نیز تنظیم شوند. فرایند راه اندازی دیجیتالی نصب یک سیستم عامل مانند نسخه لینوکس (یعنی اوبونتو یا CentOS) بدون در نظر داشتن سرور فیزیکی یا اتصال دیجیتالی به یک سیستم در ابر ، یکسان است. مواردی که تفاوت آنها نصب و نگهداری فیزیکی است:

برای سرورهای پیش فرض ، هنگامی که تجهیزات را به دست می گیرید ، باید مدیران فناوری اطلاعات را در اختیار داشته باشید یا بتوانید یک ارائه دهنده خدمات شخص ثالث را استخدام کنید تا سخت افزار را به صورت فیزیکی تنظیم و پیکربندی کنید. این شامل نصب و اتصال هارد دیسک ها ، سیم کشی پورت ها و اتصال سرور به شبکه است. بسیاری از شرکتهای متوسط ​​تا بزرگ منابع فناوری اطلاعات را به کارکنانی اختصاص داده اند که در این نوع کارها ماهر هستند ، اما آنهایی که مانند بسیاری از مشاغل کوچک این کار را نمی کنند ، مجبور خواهند بود که به شبکه نسبتاً قوی سراسری از نصاب های شخص ثالث متکی باشند. به محل خود بیایید و تجهیزات خود را برای خود تنظیم کنید ، مطمئن شوید که به درستی پیکربندی شده است و برای شبکه شما قابل دسترسی است.

برای سرورهای ابری ، هیچ سخت افزاری برای تنظیم یا پیکربندی فیزیکی وجود ندارد ، زیرا شما به سادگی در یک قطعه سخت افزاری موجود در مرکز داده ارائه دهندگان ابر فضا اجاره می کنید. با این حال ، این لزوما به این معنی نیست که راه اندازی آسان یا مستقیم است. AWS و سایر ارائه دهندگان بزرگ در سالهای اخیر به سرعت رشد کرده و دامنه خدمات خود را بسیار افزایش داده اند ، به طوری که رابط های وب مربوطه آنها به طرز باور نکردنی پیچیده شده و حرکت در آنها دشوار شده است. در زمان انتشار ، خدمات وب آمازون دارای بیش از 100 سرویس ابری مجزا است که می توانید از بین آنها یکی را انتخاب کنید. گفته می شود ، اگر راه خود را در مورد رابط کاربری آنها بدانید ، ایجاد VPS یک فرایند نسبتاً سریع و ساده است.

برای خرید انواع تجهیزات سرور از جمله خرید هارد سرور یا خرید رم سرور میتوانید با مشاورین ما تماس بگیرید تا محصول مورد نظر خود را با بهترین کیفیت و قیمت سفارش دهید.

امنیت

در حالی که همه چیز را شامل نمی شود ، 2 نگرانی اصلی امنیتی مربوط به سرورها امنیت دسترسی و امنیت پیکربندی است. امنیت پیکربندی به نحوه پیکربندی و نگهداری سیستم عامل و/یا برنامه های سیستم روی سرور شما می پردازد. درست مانند رایانه خانگی شما ، سیستم عامل ها و برنامه های کاربردی سرور اغلب هنگام شناسایی آسیب پذیری ها باید به روز شوند و فرآیند اتصال به سرور و انجام آن به روز رسانی ها (اغلب از طریق خط فرمان) به طور یکسان در هر دو مورد قابل انجام است. -سرورهای وعده و سرور از سوی دیگر ، امنیت دسترسی را می توان به دو صورت در نظر گرفت:

1. نگرانی های دسترسی فیزیکی (یعنی چه کسانی می توانند با اتصال و اتصال مستقیم به سرور شما قدم بزنند و مستقیماً به آن دسترسی پیدا کنند)
2. نگرانی های دسترسی دیجیتالی (یعنی اینکه سرورها/رایانه های دیگر می توانند با سرور شما ارتباط برقرار کنند و به طور بالقوه سعی کنند از آسیب پذیری های آن استفاده کنند)

برای آشنایی با انواع پروکسی این مطلب را بخوانید.

هزینه

هنگام مقایسه هزینه مالکیت یک سرور فیزیکی با هزینه استفاده از VPS در ابر ، ما باید 2 مورد را در نظر بگیریم:

1. پیکربندی (CPU ، Ram ، هارد دیسک) مورد نیاز ما چیست؟
2. چه مدت برنامه داریم که این سرور یا VPS در حال کار باشد؟